Głogów Małopolski nawiązał partnerstwa z kilkoma miastami zagranicznymi. Miasta partnerskie to Ibrány na Węgrzech, czeska Lysá nad Labem, ukraińskim Pereczynem, czy słowackie Spiskie Podgrodzie. Nasze miasto ma również nawiązaną współpracę i partnerstwo ze śląskim miastem Ogrodzieniec. Te partnerstwa mają na celu wspieranie wymian kulturalnych, wzajemnego zrozumienia oraz współpracy w różnych dziedzinach, takich jak edukacja, sport i rozwój gospodarczy.
Ibrány to miasto powiatowe, będące siedzibą władz powiatu Ibrány-Nagyhalász, położone w komitacie Szabolcs-Szatmár-Bereg w północno-wschodnich Węgrzech. Znajduje się w zachodniej części doliny Rétköz, między rzekami Cisą i Lónyą. Sąsiaduje z miastem Nagyhalász.
Przez Ibrány przebiega wąskotorowa linia kolejowa Nyírvidéki Regionális Kisvasút, która łączy Gávavencsellő z Dombrád, oraz lokalna droga łącząca Rakamaz z Kisvárdą, biegnąca wzdłuż lewego brzegu Cisy. Osada została założona w XIII wieku i do tej pory była dużą wsią (liczącą do 3 tysięcy mieszkańców). W drugiej połowie XIX wieku oraz pierwszej połowie XX wieku Ibrány przeżyło intensywny rozwój. Prawa miejskie uzyskało w 1993 roku.
W Ibrány znajduje się zbór ewangelicki z XIII wieku, pierwotnie romański, który w 1510 roku został przebudowany w stylu gotyckim. Na północ od miasta znajduje się plaża nad Cisą, będąca ośrodkiem sportów wodnych. W odległości 10 km na południowy zachód od miasta leży jeden z największych i najlepiej zachowanych kurhanów na Węgrzech – ukończony w 247 roku grobowiec gockiego księcia Knivy, mający 13 metrów wysokości i objętość 20 tysięcy metrów sześciennych.
Pereczyn to miasto na Ukrainie, znajdujące się w obwodzie zakarpackim, przy ujściu rzeki Turia do rzeki Uż. Jest siedzibą rejonu pereczyńskiego. Miasto położone jest między masywem Poprzecznego a pasmem Makowicy w Bieszczadach Wschodnich.
Przez Pereczyn przebiegają droga regionalna H13 oraz linia kolejowa z Użhorodu do Sambora przez Przełęcz Użocką. Założone w XIV wieku, pierwsza pisemna wzmianka o nim pochodzi z 1427 roku. W 1910 roku miasto liczyło 2,5 tysiąca mieszkańców, z czego 1,4 tysiąca stanowili Rusini, 0,6 tysiąca Węgrzy, a 0,2 tysiąca Niemcy. Prawa miejskie Pereczyn otrzymał w 2004 roku.
Miasto jest ośrodkiem lokalnego przemysłu drzewnego i spożywczego. Obecnie Pereczyn liczy 7 083 mieszkańców.
Spiskie Podgrodzie (słow. Spišské Podhradie, niem. Kirchdorf, węg. Szepesváralja) to miasto na Słowacji, położone w powiecie Lewocza. Po raz pierwszy wspomniane w 1249 roku, prawa miejskie uzyskało w 1271 roku. W latach 1412-1769 wchodziło w skład starostwa spiskiego.
Nazwa miasta wskazuje na jego położenie na podgrodziu Zamku Spiskiego, choć w kolejnych wiekach rozwijało się już niezależnie od zamku. Spiskie Podgrodzie jest najstarszą osadą niemiecką na Spiszu, założoną przez Sasów w XII wieku za panowania Gejzy II. Do około 1133 roku kasztelania spiska miała być posagiem Judyty, córki Bolesława Krzywoustego. W średniowieczu miasto było znane z cechów rzemieślników, zwłaszcza sukienników i rzeźników, a później także szewców. Od 1456 roku miało prawo do organizowania targów, które odbywały się w czwartki aż do XX wieku. W 1667 roku w mieście funkcjonowało aż 16 cechów, a wyroby z Spiskiego Podgrodzia były znane na całym Spiszu i w okolicznych krajach.
Od 1894 roku miasto zyskało połączenie z miejscowością Spiskie Włochy, a przez to z koleją koszycko-bogumińską. Jednakże linia do Spiskiego Podgrodzia była boczna, co sprawiło, że teren ten ominęła industrializacja.
Dawniej w Spiskim Podgrodziu mieszkali liczni Niemcy (jeszcze w 1921 roku około 15%) oraz Żydzi. Obie narodowości posiadały własne świątynie i szkoły. Obecnie najliczniejszą mniejszością są Romowie.
Od 1948 roku w skład miejscowości wchodzi również Spiska Kapituła (Spišská Kapitula) – dawniej osobna miejscowość, nazywana „słowackim Watykanem” – siedziba biskupa Spiszu.
Od 1993 roku wraz z Zamkiem Spiskim, Spiską Kapitułą i Kościołem Ducha Świętego w pobliskiej miejscowości Žehra, Spiskie Podgrodzie znajduje się na liście dziedzictwa UNESCO.
Lysá nad Labem, zasłużenie uważana za barokową perłę środkowego Polabí, znajduje się w powiecie Nymburk, około 40 km na wschód od Pragi. Miasto oferuje turystom szereg zabytków historycznych, które są unikalne w skali światowej.
Pierwsza wzmianka o Lysá nad Labem pochodzi z 1034 roku, kiedy to książę Oldřich więził tu swojego brata, Jaromíra. W 1291 roku osada uzyskała prawa miejskie. Największy rozkwit miasta nastąpił jednak wraz z nadejściem rodziny Špork. Podczas wojny trzydziestoletniej nowym właścicielem został generał Jan Špork, a po nim jego syn, František Antonín Špork (ur. 1662). Z tego okresu pochodzą przede wszystkim unikalne dekoracyjne rzeźby w parku zamkowym, przedstawiające alegorie dwunastu miesięcy, pór roku, dni i nocy, żywiołów naturalnych i stron świata.
Wśród ważnych barokowych zabytków można wymienić kościół św. Jana Chrzciciela, klasztor Augustianów, budynek muzeum poświęconego światowej sławy orientaliście, profesorowi Bedřichowi Hroznému, oraz ratusz miejski. Lysá nad Labem jest również znana z torów wyścigowych i terenów wystawowych, gdzie przez cały rok odbywają się wystawy o różnej tematyce. Dzięki doskonałym połączeniom komunikacyjnym i położeniu miasto stanowi idealny punkt wypadowy dla turystyki pieszej i rowerowej.
Ogrodzieniec to miejscowość położona w środkowo-wschodniej części województwa śląskiego, w południowej części powiatu zawierciańskiego. Znajduje się w bliskiej odległości od trzech głównych aglomeracji południowej Polski: Krakowa (60 km), Katowic (55 km) i Częstochowy (50 km).
Gmina Ogrodzieniec leży w granicach Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych Województwa Śląskiego, a także w obrębie Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd. Charakteryzuje się typowym dla wyżyn krajobrazem, w którym występują lasy, pola i liczne ostańce skalne. Najwyższe wzniesienie to Góra Zamkowa, znana także jako Góra Janowskiego, która osiąga wysokość 515,5 m n.p.m. Ogrodzieniec graniczy od zachodu z gminą Łazy, od północnego zachodu z miastem Zawiercie, od północy z gminą Kroczyce, od wschodu z gminą Pilica, a od południa z gminą Klucze, która należy do powiatu olkuskiego w województwie małopolskim.
Na obrzeżach miasta znajduje się jeden z najbardziej znanych zamków w Polsce – Zamek Ogrodzieniec w Podzamczu. Został zbudowany za czasów króla Kazimierza Wielkiego na najwyższym wzniesieniu Jury Krakowsko-Częstochowskiej (515,5 m n.p.m.). Jest to największy i najbardziej rozpoznawalny obiekt zamkowy na Śląsku oraz najpopularniejszy z zamków na Szlaku Orlich Gniazd. Zamek stanowi przykład kunsztu dawnych budowniczych, którzy przez wieki uczynili z Ogrodzieńca imponującą rezydencję magnacką. Jego burzliwa historia, w tym dwa oblężenia i spalenia przez Szwedów podczas potopu w XVII wieku, wpłynęła na jego obecny stan. Obecnie zamek pełni rolę tzw. trwałej ruiny. Niedawno przeprowadzona modernizacja wprowadziła nową, jednokierunkową trasę zwiedzania, umożliwiającą dostęp do wcześniej niedostępnych miejsc oraz odbudowane drewniane krużganki. Zamek Ogrodzieniec ma także swoje tajemnice nocą; nowe oświetlenie ruin pozwala podziwiać zamek po zapadnięciu zmroku.
