Dziś obchodzimy 455. rocznicę założenia Głogowa Małopolskiego. To właśnie 23 kwietnia 1570 roku, w dzień Świętego Wojciecha, Krzysztof Głowa herbu Jelita z Nowosielec podpisał akt lokacyjny miasta. Dokument sporządzono na pergaminie z koźlęcej skóry, a miejscowość nazwana została Głowów – od nazwiska swojego założyciela. To wyjątkowy moment w historii miasta, który nie tylko skłania do refleksji, ale również budzi dumę i radość wśród mieszkańców.
Głogów Małopolski i jego okolice to tereny o bogatej i wielowątkowej przeszłości. Przez wieki miasto było świadkiem ważnych wydarzeń, a jego mieszkańcy znani byli z odwagi, pracowitości i przywiązania do tradycji. Historia Głogowa to również historia przemian – rozwoju gospodarczego, społecznego i kulturowego – która niezmiennie opierała się na silnej lokalnej tożsamości.
Obecnie Gmina Głogów Małopolski liczy 19 692 mieszkańców, z czego 9 187 osób zamieszkuje miasto. Po przyłączeniu kilku sołectw w 2020 roku powierzchnia gminy wynosi 141,37 km². To dynamicznie rozwijający się samorząd, który umiejętnie łączy szacunek do przeszłości z nowoczesnym podejściem do rozwoju infrastruktury, edukacji i życia społecznego.
Historia Głogowa Małopolskiego to również opowieść o jego właścicielach i darczyńcach. Po Krzysztofie Głowie miasto przeszło w ręce Mikołaja Spytka Ligęzy, który rozwinął infrastrukturę – zbudowano kościół, ratusz, szpital i otoczono miasto wałami. Późniejsi właściciele – m.in. Lubomirscy – kontynuowali rozwój, dbając o gospodarkę i życie kulturalne. W XIX i XX wieku Głogów przeszedł wiele zmian, w tym trudne czasy wojen i odbudowy. Szczególnie tragiczny był okres II wojny światowej, kiedy w lesie Bór doszło do masowych egzekucji ludności żydowskiej.
Dziś Głogów Małopolski to miejsce z wielką historią i ambitną wizją przyszłości. Dziękujemy wszystkim, którzy ją tworzyli i tworzą – od założyciela po współczesnych mieszkańców. Niech kolejne lata będą czasem dalszego rozwoju, współpracy i dumy z przynależności do tej wyjątkowej społeczności. Głogów Małopolski to nie tylko miasto – to wspólnota, dziedzictwo i dom
